24 marca Państwowe Muzeum na Majdanku otworzyło nową wystawę plenerową upamiętniającą 75. rocznicę powstania getta w Lublinie. Wernisażowi ekspozycji „Dzielnice zagłady. Niemieckie getta dla Żydów w okupowanym Lublinie” towarzyszył wykład, prezentacja zdjęć i pokaz filmów archiwalnych.

Ekspozycja „Dzielnice zagłady. Niemieckie getta dla Żydów w okupowanym Lublinie” w sposób przekrojowy ukazuje wielowątkową historię getta na lubelskim Podzamczu, a także będącego jego kontynuacją getta szczątkowego w dzielnicy Majdan Tatarski. Wystawa składa się z 20 plansz z obrotowymi prezenterami, które pozwalają zwiedzającym na aktywne poznawanie jej treści. Oprócz tekstów historycznych i licznych zdjęć na każdej z plansz znalazły się fragmenty wspomnień i relacji żydowskich mieszkańców getta, Polaków mieszkających w Lublinie, a nawet niemieckich okupantów.

24 marca 1941 r. niemieccy okupanci utworzyli w lubelskiej dzielnicy Podzamcze getto dla około 34 tysięcy Żydów. Po jego likwidacji i wywiezieniu ok. 28 tysięcy mieszkańców do niemieckiego obozu zagłady w Bełżcu w marcu i kwietniu 1942 r., ocalałych Żydów przeniesiono do nowoutworzonego getta w dzielnicy Majdan Tatarskim. Również ono zostało ostatecznie zlikwidowane przez władze okupacyjne 9 listopada 1942 r., zaś jego mieszkańców uśmiercono w obozach na Majdanku i w Sobiborze, a także rozstrzelano w pobliskim Lesie Krępieckim. W okresie istnienia obu gett na ich terenie oraz w powiązanych z nimi obozach zginęło ok. 40 tysięcy Żydów z Lublina i Lubelszczyzny, przybyszów z Łodzi, Kalisza, Sieradza, Krakowa i Warszawy oraz żydowskich obywateli Czech i Niemiec.