W tym roku swój 12 miesięczny wolontariat w Państwowym Muzeum na Majdanku zakończył Pascal Merten. Serdecznie dziękujemy za jego obecność i udaną współpracę. Poniżej zamieszczamy kilka jego refleksji na temat pobytu w Lublinie.

„Do Państwowego Muzeum na Majdanku przyjechałem przed rokiem, po maturze, aby odbyć w Polsce roczny wolontariat socjalny z ramienia Stowarzyszenia Akcja Znak Pokuty/Służba dla Pokoju. Chciałem też lepiej poznać ten kraj, polsko-niemiecką historię i nauczyć się języka polskiego (ponieważ celem organizacji Akcja Znaku Pokuty/Służba dla Pokoju jest również szukanie pojednania między narodami i rozliczenie z okresem niemieckiej okupacji). Pracę w Muzeum rozpocząłem we wrześniu 2013 r. od kwerendy na temat zbrodniarzy nazistowskich. W pierwszych miesiącach czytałem dużo fachowej literatury i spędzałem mnóstwo czasu na terenie ekspozycji muzealnej, aby poznać miejsce i jego historię.

W zimie, po kilku miesiącach przygotowań, wreszcie oprowadziłem po ekspozycji historycznej swoją pierwszą, bardzo interesującą grupę z Niemiec. Potem przyszedł czas na oprowadzanie kolejnych zwiedzających. Do moich obowiązków należało też przygotowywanie materiałów dla grup studyjnych, opieka nad nimi oraz wykonywanie drobnych tłumaczeń. Poza tym co tydzień spędzałem czas na rozmowach i współpracy z członkami Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Bardzo się cieszę, że z tych spotkań zrodziły się przyjacielskie więzi. W czasie minionego roku dużo się nauczyłem, przede wszystkim o losach Polaków w nazistowskich obozach koncentracyjnych w czasie niemieckiej okupacji.

Chciałbym bardzo podziękować pracownikom Państwowego Muzeum na Majdanku za ten rok, za współpracę i otwartość. Mam nadzieję, że moja praca wniosła chociaż mały wkład w działalność edukacyjną Muzeum. Mimo że Majdanek to miejsce przepełnione smutkiem i cierpieniem, to zachowam o tym miejscu mojego wolontariatu i jego pracownikach miłe wspomnienia. Polska jest niesamowicie pięknym krajem, z przyjaznymi i otwartymi ludźmi, będzie mi brakować Lublina”.